Ο Urs Rüttimann (18 Φεβρουαρίου 1937 - 3 Φεβρουαρίου 2012) ήταν εκλεκτός Ελβετός φλαουτίστας με πλούσια και αξιομνημόνευτη μουσική και εκπαιδευτική προσφορά στο ελληνικό μουσικό “γίγνεσθαι”.

       Γεννήθηκε στο Muri της Ελβετίας. Εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα το 1965, έχοντας ειδικώς μετακληθεί για να καλύψει την τότε μεγάλη έλλειψη δεξιοτεχνών του φλάουτου στις αθηναϊκές συμφωνικές ορχήστρες. Στην συμφωνία μάλιστα με την  Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπήρχε ο όρος να δημιουργήσει Σχολή Πλαγιαύλου.
Υπήρξε απόφοιτος του Ωδείου της Ζυρίχης και μαθητής του θρυλικού Αndré Jaunet (διάσημου φλαουτίστα και καθηγητή, μαθητή των Marcel Moyse και Philippe Gaubert). Πήρε το δίπλωμά του στο φλάουτο το 1963. Πραγματοποίησε ανώτερες μουσικές σπουδές με τον Joseph Bopp στην Βασιλεία και τον Peter - Lukas Graf στη Ζυρίχη. Συμμετείχε σε διάφορες ελβετικές ορχήστρες. Εμφανίστηκε ως σολίστ με ελβετικά μουσικά σύνολα, ενώ διετέλεσε καθηγητής στο Ωδείο της Ζυρίχης και στο Γυμνάσιο Baden της Ζυρίχης.

       Στην Ελλάδα κατείχε την θέση του κορυφαίου φλάουτου της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (από το 1965 έως το 2000) και της Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ (από το 1965 έως το 1992). Εμφανίστηκε ως σολίστ με όλες τις ελληνικές συμφωνικές ορχήστρες. Έδωσε ρεσιτάλ και πλήθος συναυλιών μουσικής δωματίου, συνεργαζόμενος με τους κορυφαίους Έλληνες ερμηνευτές, σε όλες τις αίθουσες συναυλιών, έχοντας παράλληλα ηχογραφήσει αρκετές φορές για την ελληνική Ραδιοφωνία.

       Υπήρξε ενθουσιώδης δάσκαλος και χαρισματικός παιδαγωγός. Ήταν αυτός που αναδημιούργησε εκ θεμελίων τη σχολή φλάουτου στην Ελλάδα, βασισμένη στην περίφημη γαλλική φλαουτιστική παράδοση. Διετέλεσε επί δεκαετίες καθηγητής στη Σχολή Πλαγιαύλου του Ωδείου Αθηνών, από το 1965 έως το 2010 (επισήμως διορίστηκε το 1974, όταν θέση ήταν διαθέσιμη).  Με το σπινθηροβόλο πνεύμα του και το χάρισμα που είχε, να κατευθύνει και να εμπνέει νέους ανθρώπους, μύησε στην τέχνη της ερμηνείας της μουσικής και του φλάουτου πλήθος μαθητών (πάνω από 60 διπλώματα και πτυχία), οι οποίοι κόσμησαν και κοσμούν όλες τις ελληνικές συμφωνικές ορχήστρες, τα Ωδεία και την Μουσική Εκπαίδευση. Σε αυτόν εν τέλει οφείλεται η άνθηση της φλαουτιστικής τέχνης στην Ελλάδα.