Στην Εστία του 1894 ένας αναγνώστης, όχι μουσικός, παρακολουθεί το ενδιαφέρον της εφημερίδας για τα μουσικά δρώμενα. Το αξιοσημείωτο είναι πως ο αναγνώστης κρίνει την κριτική. "Μια ανυπόφορη ρεκλάμα" τιτλοφορείται η επιστολή και προς τιμήν της η εφημερίδα την δημοσιεύει. "Ρεκλάμα" για το λεξιλόγιο της εποχής δεν σημαίνει μόνο "διαφήμιση". Ο συντάκτης της εκχυδαΐζει τον όρο "δημοσιότητα". Έναν αιώνα μετά, ολόκληρο το μουσικό στερέωμα θα εξαρτάται ήδη από αυτή...